سرویس هدفدار برای تحت فشار قرار دادن دریافت:
یکی از روشهای ابتدایی اما حیاتی برای گرفتن امتیاز در والیبال، سرویس هدفدار است. بازیکنان باید تمرکز خود را بر ارسال توپ به مناطق ضعف دفاعی حریف بگذارند. سرویسهایی با چرخش شدید یا سرعت بالا میتوانند مانع دریافت خوب شوند. انتخاب نوع سرویس وابسته به ارزیابی عملکرد دریافتکنندگان حریف است. هدف قراردادن فضای بین دو بازیکن دریافتکننده اغلب مؤثر واقع میشود. برخی تیمها با استفاده از سرویسهای متوالی به یک بازیکن خاص، تمرکز حریف را مختل میکنند. سرویس باید با برنامهریزی تیمی و تحلیل ویدئویی همراه باشد. سرویسزن حرفهای قدرت، دقت و خلاقیت را تلفیق میکند. این تاکتیک آغاز حملهی روانشناختی روی تیم مقابل است.
2. دفاع بلاک مؤثر با تمرکز بر هماهنگی زمانی:
بلاک مؤثر نیاز به تشخیص سریع و پرش دقیق دارد. زمانی که بازیکنان با یکدیگر هماهنگ باشند، سد مستحکمی مقابل مهاجم تشکیل میدهند. زمانبندی در پرش و تشخیص محل اسپک از اهمیت بالایی برخوردار است. تشخیص سریع عملکرد پاسور به بلاککنندهها فرصت آمادهسازی میدهد. استفاده از بلاک نرم برای کند کردن توپ، در برخی موقعیتها بهتر از بلاک سخت است. تمرینات هماهنگسازی بلاک با بازیکنان عقب زمین ضروری است. وجود یک سیستم دفاعی قدرتمند، تیم را در برابر حملههای قوی مقاوم میسازد. موقعیتگیری دقیق بازیکنان بلاککننده برای جلوگیری از خطای تور حیاتی است. دفاع موفق ترکیبی از بلاک و واکنشپذیری سریع است.
3. تنوع حمله برای گمراه کردن دفاع حریف:
در سطح حرفهای، تیمی که فقط از یک نوع حمله استفاده کند، بهراحتی شکست میخورد. تنوع در نوع اسپک، زاویه ضربه و سرعت اجرای آن باعث میشود دفاع تیم حریف بهسختی بتواند واکنش دهد. پاسور باید با شناخت از مهاجم، توپهایی با ارتفاع و سرعت متفاوت بدهد. اجرای اسپک از جناحین، عقب زمین یا مرکز تور باید به تناوب انجام شود. تغییر ناگهانی ضربه قوی به ضربه آرام میتواند بلاک را فریب دهد. تمرین ضربه با هر دو دست، تنوع حمله را افزایش میدهد. کار تیمی بین پاسور و مهاجم مهمترین عامل موفقیت در این تاکتیک است. بازیکنان باید بتوانند در لحظه تصمیم بگیرند که از کدام نوع حمله استفاده کنند. ایجاد حملهی غیرقابل پیشبینی هدف نهایی این استراتژی است.
4. چرخش هدفمند بازیکنان برای تقویت ساختار بازی:
چرخش بازیکنان در هر امتیاز باید بر مبنای ایجاد موقعیتهای برتر برای تیم انجام شود. موقعیتگیری مناسب پاسور و مهاجمان از اولویتهای این تاکتیک است. مربی با طراحی چرخشها سعی دارد بازیکنان قوی را در نقاط کلیدی قرار دهد. گاهی بازیکنان پس از چرخش بلافاصله با جابجایی مجدد به محل مؤثر بازمیگردند. استفاده از لیبرو در چرخشهای دفاعی اهمیت زیادی دارد. چرخش باید طوری طراحی شود که توازن میان حمله و دفاع حفظ شود. بازیکنان باید توانایی بازی در چند موقعیت را داشته باشند. زمانبندی دقیق در جابجاییها مانع آشفتگی در ساختار تیم میشود. تاکتیک چرخش اگر با تمرین دقیق همراه شود، تیم را قدرتمندتر میسازد.
5. هماهنگی کامل برای پوشش زمین در لحظات بحرانی:
پوشش مؤثر در بازی والیبال زمانی محقق میشود که بازیکنان مسئولیتپذیر باشند. موقع زدن اسپک یا دفاع، دیگر بازیکنان باید موقعیتهای آزاد را پوشش دهند. در لحظات برگشت توپ، تنها هماهنگی تیمی است که مانع از از دست رفتن امتیاز میشود. لیبرو معمولاً وظیفه دارد که فضاهای بین دیگر بازیکنان را پوشش دهد. همکاری در پوشش زمین، با تمرین و شناخت متقابل به دست میآید. یکی از راهکارهای پیشرفته، پشتیبانی همزمان از جلو و عقب زمین است. بازیکنان باید بتوانند به سرعت موقعیت خود را تغییر دهند. در شرایط پراسترس، این تاکتیک ارزش خود را نشان میدهد. اجرای دقیق این اصل، تیم را از وضعیتهای خطرناک نجات میدهد.