مسابقات تنیس روی میز

نگاهی به پیدایش تنیس روی میز

این بازی ابتدا در انگلیس به‌صورت سرگرمی داخل خانه آغاز شد. اشراف‌زادگان آن را با ابزارهای ساده اجرا می‌کردند. سپس به شکل رقابتی درآمد و به آسیا رسید. چین و کره جنوبی از پیشگامان آن شدند. فدراسیون جهانی در دهه ۲۰ میلادی تأسیس شد. در سال ۱۹۸۸ در المپیک سئول به برنامه بازی‌ها افزوده شد. قهرمانان چینی اغلب رکورددار جهان هستند. گسترش جهانی آن در دهه‌های اخیر بیشتر شد. اکنون در رده‌های سنی مختلف برگزار می‌شود.

2. قوانین مهم در تنیس روی میز

هر بازیکن باید توپ را با ضربه‌ای قانونی به زمین حریف بفرستد. بازی در ست‌های ۱۱ امتیازی انجام می‌شود. اگر امتیازات مساوی شوند، اختلاف دو امتیاز شرط پیروزی است. سرویس‌ها باید از پشت میز و طبق قانون زده شوند. خطاهایی مثل لمس میز با دست یا دوبار ضربه مجاز نیستند. هر خطا منجر به امتیاز برای حریف می‌شود. نوبت زدن سرویس‌ها بعد از هر دو امتیاز عوض می‌شود. داوری دقیق و بی‌طرف ضروری است. رقابت‌ها معمولاً در ۳ یا ۵ ست برگزار می‌شود.

3. وسایل مورد استفاده در بازی

راکت‌ها از چوب و لاستیک ساخته شده‌اند. توپ‌های استاندارد دارای قطر ۴۰ میلی‌متری هستند. میز باید مطابق استاندارد بین‌المللی باشد. ارتفاع تور از زمین و موقعیت آن اهمیت دارد. لباس بازیکن باید آزادی حرکت را فراهم کند. کفش مناسب حرکت سریع روی کف‌پوش است. راکت‌های سفارشی در بین بازیکنان حرفه‌ای رایج‌اند. توپ‌ها باید هم وزن مناسبی داشته باشند و هم بادوام باشند. کیفیت تجهیزات بر نتیجه بازی مؤثر است.

4. فنون تخصصی در تنیس روی میز

سرویس حرفه‌ای با چرخش زیاد شروع هر حمله است. بازیکنان باید با فورهند و بکهند مسلط باشند. چرخش توپ تکنیکی مهم برای گیج‌کردن حریف است. تمرین باعث بهبود کنترل توپ می‌شود. موقعیت‌یابی دقیق و سریع، کلید موفقیت است. عکس‌العمل سریع در مقابل ضربه‌های سریع اهمیت دارد. ترکیب حرکات دفاعی و هجومی ضروری است. تمرکز ذهنی در لحظه‌های حساس باید حفظ شود. بازیکنان باید تصمیم‌های سریع بگیرند.

5. فایده‌های بدنی و ذهنی بازی

تنیس روی میز فعالیتی کامل برای سلامت است. ماهیچه‌های مختلف بدن درگیر می‌شوند. سرعت حرکات و واکنش‌ها افزایش می‌یابد. دقت چشمی و هماهنگی دست و چشم بهبود می‌یابد. سطح استقامت و آمادگی بدنی بالا می‌رود. بازی به کاهش اضطراب کمک می‌کند. خطر آسیب در این ورزش پایین است. بازی گروهی به بهبود روابط کمک می‌کند. انرژی روانی مثبتی ایجاد می‌کند.