دواین وید در بازی بسکتبال
یه پسر جوون با رؤیای بزرگ
وید وقتی وارد NBA شد، فقط یه پسر با آرزوهای بزرگ بود. از دانشگاه مارکت اومده بود و هیچ‌کس فکر نمی‌کرد به این سرعت بدرخشه. ولی تو میامی نشون داد که می‌تونه بازی رو عوض کنه. تو همون فصل اول درخشید و همه رو شگفت‌زده کرد. سرعتش، انرژی‌ش و اعتمادبه‌نفسش محشر بود. خیلی زود بین طرفدارا محبوب شد. بازی‌های هیجان‌انگیزش همه رو به وجد آورد. اون یه شروع فوق‌العاده داشت. کسی شک نداشت که قراره کارهای بزرگی بکنه.
۲. قهرمانی باورنکردنی تو سال ۲۰۰۶
وقتی رسید به فینال ۲۰۰۶، همه چشم‌ها روی وید بود. اون کنار شکیل اونیل یه تیم قدرتمند ساخت. تو اون سری، بازی‌هاش واقعاً باورنکردنی بودن. امتیاز پشت امتیاز می‌گرفت و تیمش رو نجات می‌داد. MVP فینال شد و همه به احترامش بلند شدن. اون بازی‌ها هنوز تو ذهن خیلی‌ها هست. یه نمایش شاهکار بود از یه بازیکن جوون. وید ثابت کرد قهرمان بودن از سن نمیاد. دل و جربزه‌س.
۳. رفاقت ستاره‌ها و دوران شکوه
با اومدن لبرون و باش، داستان تازه‌ای شروع شد. تیم میامی پر از ستاره شد و وید تو دل این گروه می‌درخشید. تو فینال‌ها همه انتظار داشتن که این تیم بدرخشه و همین‌طور هم شد. دو قهرمانی دیگه گرفتن. وید با اینکه تنها ستاره نبود، ولی هنوز یه رهبر واقعی بود. اون تونست خودش رو با این شرایط هماهنگ کنه. همیشه یه پله جلوتر فکر می‌کرد. این تیم یه دوران طلایی ساخت که هنوز تو خاطره‌هاست. وید قلب این ماجرا بود.
۴. بازیکنی با امضای خاص
وید با قد خیلی بلند نیومده بود، ولی یه چیز دیگه داشت: غیرت. اون از هیچ موقعیتی ساده نمی‌گذشت. بلاک‌هایی که می‌کرد همه رو شوکه می‌کرد. حمله‌هاش سریع و دقیق بودن. پرتاب‌های نیم‌فاصله‌ش معروف بودن. دفاعش هم همیشه محکم بود. اون نشون داد یه گارد می‌تونه همه‌کاره باشه. خیلی از بازیکنای جوون ازش الگو گرفتن. وید سبک خودشو داشت، یه سبک قشنگ و کارآمد.
