دواین وید در بسکتبال
ورود تاریخی وید به NBA
دواین وید پس از درخشش در تیم دانشگاه مارکت، در سال ۲۰۰۳ به عنوان پنجمین انتخاب در درفت به میامی هیت پیوست. او در نخستین فصل خود بلافاصله خودی نشان داد و به عنوان یکی از درخشان‌ترین تازه‌واردان مطرح شد. وید با ترکیب مهارت‌های فردی، سرعت بالا و شهامت، خیلی زود محبوب هواداران شد. حتی در مقابل بازیکنان بزرگ نیز بدون ترس ظاهر می‌شد. اولین فصل او پر از لحظات الهام‌بخش برای جوانان بسکتبال‌دوست بود. او خودش را به‌عنوان مهره‌ای کلیدی برای تیمش معرفی کرد. عملکرد ابتدایی‌اش در فصل اول فراتر از انتظارها بود. NBA به بازیکن جدیدی با آینده‌ای درخشان خوشامد گفته بود. آغاز راهی بود که به اسطوره‌شدن ختم شد.
۲. فینال ۲۰۰۶؛ نمایش یک ابرقهرمان
در فینال سال ۲۰۰۶، دواین وید نمایشی ارائه داد که هنوز در یادها مانده است. او تیم میامی را در کنار شکیل اونیل هدایت کرد و عملکردی فوق‌العاده داشت. در بازی‌هایی نفس‌گیر مقابل دالاس، وید با امتیازهای پیاپی و دفاع کوبنده، تیمش را نجات داد. او عنوان MVP فینال را با اقتدار کسب کرد. بسیاری از کارشناسان این عملکرد را یکی از بهترین‌ها در تاریخ فینال‌ها می‌دانند. او تنها در چهارمین فصل خود به قهرمانی رسید. تیمش نیز برای اولین بار در تاریخ صاحب عنوان شد. این قهرمانی، نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای وید بود. او از یک ستاره به یک قهرمان تبدیل شد.
۳. اتحاد با ابرستارگان و عصر طلایی
سال ۲۰۱۰ با تصمیم تاریخی وید برای تشکیل تیم با لبرون جیمز و کریس باش همراه شد. آن‌ها در کنار یکدیگر چهار فصل به فینال NBA رسیدند. حضور این سه نفر در کنار هم تعادلات لیگ را بر هم زد. تیم میامی موفق شد در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ قهرمان شود. وید همچنان رکن اصلی این موفقیت‌ها باقی ماند. اتحاد آن‌ها تبدیل به نماد نسل جدید تیم‌سازی در NBA شد. او نه تنها ستاره‌ای مستقل، بلکه یک هم‌تیمی هماهنگ و رهبر بود. در کنار این دو، وید بلوغ بسکتبالی خود را کامل کرد. میامی در این دوران به یک قدرت بی‌رقیب بدل شد.
۴. سبک بازی متفاوت و الهام‌بخش
وید در قامت یک گارد با قد متوسط، بازی‌هایی در سطح بالاترین ستارگان ارائه کرد. او به خاطر قدرت نفوذ و پایان‌دهی دقیقش در حوالی حلقه مشهور بود. پرتاب‌های نیم‌فاصله‌اش بخشی جدانشدنی از بازی‌اش بودند. در دفاع نیز کم‌نظیر ظاهر شد، به‌ویژه در بلاک‌شات‌هایی که برای یک گارد شگفت‌آور بودند. سبک بازی وید ترکیبی از خشونت کنترل‌شده، خلاقیت و احساس بود. او گاردها را از فقط شوت‌زن بودن خارج کرد. نسل‌های بعدی از او الگوبرداری کردند. نقش او در تعریف مدرن از گارد شوتینگ بی‌بدیل است. وید یک سبک‌ساز تمام‌عیار بود.
