روش امتیازدهی در تنیس
در تنیس، امتیازات به صورت غیرخطی به ترتیب ۱۵، ۳۰، ۴۰ ثبت میشود. امتیاز بعد از ۴۰ باعث پیروزی در یک گیم میشود مگر اینکه امتیازات مساوی باشد. در حالت مساوی ۴۰-۴۰، بازی به مرحله «دوس» میرسد که نیازمند دو امتیاز پشتسرهم برای برد است. ست زمانی برده میشود که بازیکن حداقل ۶ گیم را با اختلاف دو گیم کسب کند. در تساوی، بازی به تایبرک کشیده میشود. تایبرک به امتیاز ۷ با اختلاف دو امتیاز محدود میشود. این سیستم باعث تنش و رقابت بالا در هر مسابقه میشود. داوران باید با این روشها کاملاً آشنا باشند. تسلط به آن، پایه قضاوت درست است.
2. داور مرکزی مسابقه
داور اصلی که به آن داور صندلی هم میگویند، مسئول اصلی قضاوت است. او روی یک جایگاه بلند نشسته و به کل زمین مسلط است. اعلام امتیاز، نظارت بر تخلفات و تعامل با بازیکنان از جمله وظایف اوست. رفتار بازیکنان زیر نظر او قرار دارد و در صورت لزوم، او میتواند اخطار بدهد. تمام رویدادهای بازی ثبت میشود. این داور باید با قوانین بینالمللی به خوبی آشنا باشد. مهارت تصمیمگیری سریع و دقیق ضروری است. حضور ذهن بالا و آرامش او، کیفیت مسابقه را افزایش میدهد. بیطرفی از اصول مهم داوری است.
3. داوران خطوط بازی
این گروه از داوران، نزدیکترین داوران به خطوط زمین هستند. وظیفه آنها تعیین ورود یا خروج توپ است. دقت آنها در این زمینه بسیار تعیینکننده است. هر یک در بخش خاصی از زمین مستقرند. تصمیم آنها معمولاً قطعی است مگر داور وسط خلاف آن را تشخیص دهد. اگر ابزارهای پیشرفته در دسترس باشد، از سیستمهای کمک داوری نیز استفاده میشود. عملکرد آنها باید هماهنگ با داور اصلی باشد. نباید تأثیر محیطی در تصمیم آنها دیده شود. آموزش حرفهای لازمه موفقیت در این نقش است. تمرین عملی برای تسلط لازم است.
4. شناخت خطاهای رایج
داور باید توانایی تشخیص سریع خطاها را داشته باشد. از رایجترین خطاها، میتوان به خطای سرویس، برخورد با تور و خطای دوبل اشاره کرد. داور باید این خطاها را به محض وقوع اعلام کند. در سرویس، اگر بازیکن پا را روی خط بگذارد، خطا محسوب میشود. لمس زمین حریف یا تور نیز غیرقانونی است. توپ نباید دوبار زمین را لمس کند. همه این قوانین برای حفظ عدالت و جریان صحیح مسابقه تدوین شدهاند. اجرای درست آنها نیازمند تمرین و شناخت دقیق است. داور باید در این زمینه حرفهای باشد.
سیستم امتیازدهی در تنیس
تنیس از سیستم امتیازدهی خاصی پیروی میکند که به صورت ۱۵، ۳۰، ۴۰ و گیم میباشد. در شرایطی که هر دو بازیکن به امتیاز ۴۰ برسند، وضعیت «دوس» ایجاد میشود و برای تعیین برنده، بازیکن باید دو امتیاز پیاپی برنده شود. برای پیروزی در یک ست، بازیکن باید ۶ گیم را با اختلاف حداقل دو گیم برد. اگر ست به تساوی ۶-۶ کشیده شود، یک تایبرک برای تعیین برنده برگزار میشود. در تایبرک، بازیکنی که به ۷ امتیاز با اختلاف حداقل دو امتیاز برسد، ست را میبرد. این روشها بازی را هیجانانگیز و پرتنش میکند. داور باید به این سیستم امتیازدهی کاملاً مسلط باشد تا تصمیمات دقیقی بگیرد.
2. مسئولیت داور وسط
داور وسط یا همان داور صندلی، وظیفه اصلی هدایت مسابقه را بر عهده دارد. او در مکان بلندی قرار میگیرد تا بتواند تمامی نقاط زمین را مشاهده کند. او باید امتیازات را اعلام کرده و قوانین بازی را نظارت کند. از دیگر مسئولیتهای داور وسط میتوان به مدیریت رفتار بازیکنان و اجرای جریمهها اشاره کرد. اگر بازیکنی رفتاری غیراخلاقی یا غیرقانونی داشته باشد، داور وسط میتواند اخطار دهد یا حتی بازی را متوقف کند. همچنین، داور وسط گزارش نهایی مسابقه را تنظیم میکند و باید همواره بیطرف و دقیق باشد. این داور باید تسلط کامل بر قوانین داشته باشد و در تصمیمگیریهای خود سریع و دقیق عمل کند.
3. داوران خط زمین
داوران خط مسئول اعلام توپهای داخل یا خارج زمین هستند. هر کدام از این داوران در یکی از خطوط زمین مستقر میشوند و با دقت بالا باید تشخیص دهند که آیا توپ به داخل زمین آمده است یا نه. در صورتی که توپ به خط نزدیک باشد، داور باید تصمیم خود را با علامت دست یا صدای واضح اعلام کند. این داوران باید با داور وسط هماهنگ عمل کنند تا در صورت وجود اختلاف نظر، تصمیم نهایی گرفته شود. گاهی اوقات فناوری کمک داوری مانند سیستم «چشم عقاب» برای بررسی دقیقتر استفاده میشود. هماهنگی و دقت در تصمیمگیری از وظایف کلیدی داوران خط است. آنها باید هرگونه فشار از سوی بازیکنان و تماشاگران را نادیده بگیرند و فقط به قوانین پایبند باشند.
4. قوانین خطاها در تنیس
خطاهای معمول در تنیس شامل خطای سرویس، تماس با تور، و خطای دوبل هستند. خطای سرویس زمانی رخ میدهد که پاهای بازیکن هنگام سرویس روی خط قرار بگیرد. تماس با تور زمانی است که بازیکن در هنگام ضربه به توپ با تور برخورد کند یا به زمین حریف وارد شود. همچنین اگر توپ دو بار به زمین برخورد کند، این نیز خطا محسوب میشود. در تمام این موارد، داور باید سریعاً تصمیم بگیرد و امتیاز را به بازیکن حریف اختصاص دهد. دقت در تشخیص این خطاها برای حفظ عدالت بسیار ضروری است. داور باید با قوانین کاملاً آشنا باشد تا تصمیمات دقیقی بگیرد. این قوانین برای ایجاد تساوی و حفظ استانداردهای بازی وضع شدهاند.
ساختار امتیازدهی تنیس
در تنیس، امتیازدهی به ترتیب ۱۵، ۳۰، ۴۰ و سپس گیم انجام میشود. وقتی دو بازیکن در امتیاز ۴۰ مساوی میشوند، اصطلاحاً «دوس» گفته میشود. برای برنده شدن در این حالت، بازیکن باید دو امتیاز پشت سر هم کسب کند. برای پیروزی در یک ست، باید ۶ گیم را با اختلاف حداقل دو گیم برد. در حالت تساوی ۶-۶، تایبرک تعیینکننده ست خواهد بود. تایبرک بر اساس امتیاز ۷ و اختلاف دو امتیاز عمل میکند. این سیستم خاص جذابیت زیادی به مسابقه میدهد. درک دقیق آن برای داوران الزامی است. بازیکنان نیز باید به آن مسلط باشند.
2. وظایف داور صندلینشین
داور اصلی مسابقه روی صندلی بلند مینشیند و کل زمین را زیر نظر دارد. وظیفه او اعلام امتیاز، نظارت بر روند بازی و اجرای قوانین است. او باید هرگونه تخلفی را بدون تعلل گزارش کند. در صورت بروز رفتار نامناسب از سوی بازیکن، داور میتواند اخطار یا جریمه صادر کند. تعامل حرفهای با بازیکنان و داوران دیگر اهمیت زیادی دارد. داور باید بیطرف و آرام باشد. تمام رویدادهای مسابقه باید توسط او ثبت شود. او باید نسبت به قوانین بینالمللی تنیس تسلط داشته باشد. تصمیمات او نهایی است.
3. وظیفه داوران خطوط زمین
این داوران مسئول بررسی توپهایی هستند که به خطوط نزدیک میشوند. آنها در اطراف زمین مستقر میشوند و با علامت دست یا صوتی نظر خود را اعلام میکنند. دقت بالا برای این کار بسیار مهم است. گاهی تصمیم آنها توسط داور اصلی بازبینی میشود. اگر فناوری در دسترس باشد، میتوان از سیستم چشم عقاب استفاده کرد. داوران خط باید تحت هیچ شرایطی تأثیرپذیر نباشند. سرعت تصمیمگیری آنها اهمیت دارد. هماهنگیشان با داور وسط به روانی مسابقه کمک میکند. آموزش دقیق، اساس عملکرد درست آنهاست.
4. تشخیص خطاها در جریان بازی
خطاهایی مثل برخورد پا به خط، تماس با تور یا زمین حریف، پرتاب توپ خارج از محدوده و لمس دوگانه توپ از جمله موارد قابل تشخیصاند. داور باید در لحظه وقوع خطا، واکنش نشان دهد. پای بازیکن هنگام سرویس نباید روی خط قرار گیرد. ورود به زمین حریف بدون برخورد توپ خطاست. امتیاز خطا به حریف داده میشود. خطاها باید منصفانه و بدون اغماض اعلام شوند. تسلط داور به قوانین باعث اجرای صحیح مسابقه میشود. مسئولیت قضاوت در چنین لحظاتی بسیار حساس است. داوران باید تمرین دیده باشند.
شروع با انتخاب تورنمنت
بازیکنان حرفهای سالانه تقویم مسابقات را بررسی و تورنمنتهای دلخواهشان را انتخاب میکنند. رقابتها در سطوح مختلف برگزار میشود. ورود به مسابقات از طریق ثبتنام در سایت رسمی امکانپذیر است. بازیکنان ردهبالا به جدول اصلی راه دارند. افراد پایینرده باید در جدول انتخابی رقابت کنند. دعوتنامهها به برخی بازیکنان خاص تعلق میگیرد. این دعوتنامهها در اختیار برگزارکننده هستند. پس از ثبتنام، بررسی صلاحیت انجام میشود. سپس نوبت به قرعهکشی میرسد.
۲. برنامهریزی جدول مسابقات
قرعهکشی چند روز پیش از شروع مسابقات انجام میشود. بازیکنان برتر در جدول طوری چیده میشوند که دیرتر با یکدیگر روبرو شوند. این کار براساس سیدبندی و رنکینگ صورت میگیرد. مسیر احتمالی هر بازیکن از اینجا مشخص میشود. جدول نهایی بهصورت عمومی اعلام میشود. مسابقات بهصورت تکحذفی برگزار میشوند. بازنده حذف و برنده صعود میکند. جدول شامل جدول اصلی و انتخابی است. رقابتهای انتخابی معمولاً قبل از جدول اصلی برگزار میشوند.
۳. روند مسابقات در زمین
مسابقات طبق جدول و برنامه برگزار میشوند. هر بازی ممکن است سه یا پنج ست داشته باشد. بازیکنان باید طبق زمانبندی حاضر شوند. داوران بر صحت اجرای قوانین نظارت دارند. برنده هر بازی به مرحله بعدی میرود. شرایط آبوهوایی ممکن است برنامه را تغییر دهد. در صورت بارندگی یا شب، بازی متوقف یا به تعویق میافتد. سیستمهای نورپردازی و پوشش زمین در این شرایط به کار میآیند. هماهنگی کامل بین برگزارکنندگان و داوران لازم است.
۴. نقش داوران و نحوه امتیازگیری
هر مسابقه زیر نظر داور صندلی انجام میشود. سیستم امتیازدهی با اعداد خاص ۱۵، ۳۰، ۴۰ مشخص میشود. برای بردن ست، بازیکن باید ۶ گیم را با اختلاف ۲ ببرد. تایبریک در حالت تساوی به کار میرود. سیستم ویدئویی برای بازبینی تصمیمها کاربرد دارد. هر بازیکن تعداد مشخصی فرصت بازبینی دارد. جریمههایی برای رفتار نامناسب وجود دارد. داوران خط نیز نقش حیاتی دارند. نمایش زنده امتیازات از طریق تابلو انجام میشود.