قواعد داوری بازی تنیس
ساختار امتیازدهی تنیس
در تنیس، امتیازدهی به ترتیب ۱۵، ۳۰، ۴۰ و سپس گیم انجام می‌شود. وقتی دو بازیکن در امتیاز ۴۰ مساوی می‌شوند، اصطلاحاً «دوس» گفته می‌شود. برای برنده شدن در این حالت، بازیکن باید دو امتیاز پشت سر هم کسب کند. برای پیروزی در یک ست، باید ۶ گیم را با اختلاف حداقل دو گیم برد. در حالت تساوی ۶-۶، تای‌برک تعیین‌کننده ست خواهد بود. تای‌برک بر اساس امتیاز ۷ و اختلاف دو امتیاز عمل می‌کند. این سیستم خاص جذابیت زیادی به مسابقه می‌دهد. درک دقیق آن برای داوران الزامی است. بازیکنان نیز باید به آن مسلط باشند.
2. وظایف داور صندلی‌نشین
داور اصلی مسابقه روی صندلی بلند می‌نشیند و کل زمین را زیر نظر دارد. وظیفه او اعلام امتیاز، نظارت بر روند بازی و اجرای قوانین است. او باید هرگونه تخلفی را بدون تعلل گزارش کند. در صورت بروز رفتار نامناسب از سوی بازیکن، داور می‌تواند اخطار یا جریمه صادر کند. تعامل حرفه‌ای با بازیکنان و داوران دیگر اهمیت زیادی دارد. داور باید بی‌طرف و آرام باشد. تمام رویدادهای مسابقه باید توسط او ثبت شود. او باید نسبت به قوانین بین‌المللی تنیس تسلط داشته باشد. تصمیمات او نهایی است.
3. وظیفه داوران خطوط زمین
این داوران مسئول بررسی توپ‌هایی هستند که به خطوط نزدیک می‌شوند. آن‌ها در اطراف زمین مستقر می‌شوند و با علامت دست یا صوتی نظر خود را اعلام می‌کنند. دقت بالا برای این کار بسیار مهم است. گاهی تصمیم آن‌ها توسط داور اصلی بازبینی می‌شود. اگر فناوری در دسترس باشد، می‌توان از سیستم چشم عقاب استفاده کرد. داوران خط باید تحت هیچ شرایطی تأثیرپذیر نباشند. سرعت تصمیم‌گیری آن‌ها اهمیت دارد. هماهنگی‌شان با داور وسط به روانی مسابقه کمک می‌کند. آموزش دقیق، اساس عملکرد درست آن‌هاست.
4. تشخیص خطاها در جریان بازی
خطاهایی مثل برخورد پا به خط، تماس با تور یا زمین حریف، پرتاب توپ خارج از محدوده و لمس دوگانه توپ از جمله موارد قابل تشخیص‌اند. داور باید در لحظه وقوع خطا، واکنش نشان دهد. پای بازیکن هنگام سرویس نباید روی خط قرار گیرد. ورود به زمین حریف بدون برخورد توپ خطاست. امتیاز خطا به حریف داده می‌شود. خطاها باید منصفانه و بدون اغماض اعلام شوند. تسلط داور به قوانین باعث اجرای صحیح مسابقه می‌شود. مسئولیت قضاوت در چنین لحظاتی بسیار حساس است. داوران باید تمرین دیده باشند.
