تحلیل دلایل روانی اضطراب در تنیس
بسیاری از تنشهای ذهنی بازیکنان تنیس به دلیل ترس از قضاوت یا تجربههای قبلی است. باید به صورت دقیق و شخصی بررسی شود که چه عواملی باعث استرس در بازیکن میشوند. نوشتن خاطرات بازیها و احساسات لحظهای به روشن شدن الگوها کمک میکند. وقتی علتها مشخص شوند، کنترل آنها آسانتر میشود. مربی باید فضای امنی برای بیان احساسات ایجاد کند. این آگاهی روانی، پایهای برای آرامش بیشتر در میدان مسابقه خواهد بود. ذهن آگاه، ذهنی آماده است. شناسایی باعث کاهش سردرگمی و افزایش تمرکز میشود. ریشهیابی همیشه اولین قدم درمان است.
2. روشهای ذهنی برای آرامش جسمی
تنفس صحیح و تمرکز بر عضلات میتوانند بدن را وارد حالت استراحت کنند. تمرین این تکنیکها بهویژه در شرایط فشرده مسابقه بسیار مفید است. با تمرکز بر نفس کشیدن، ذهن از افکار منفی فاصله میگیرد. تمرینات PMR با منقبض کردن و سپس رها کردن عضلات، ذهن را از نگرانیها منحرف میکنند. ترکیب این روشها با تجسم مناظر آرامشبخش مفید است. باید به تمرینات آرامسازی بهاندازه تمرینات فنی اهمیت داد. بازیکن باید روتین آرامسازی مخصوص خود را طراحی کند. پیوستگی در تمرین کلید موفقیت است. آرامش، قابل یادگیری است.
3. حفظ حضور ذهن در شرایط حساس بازی
برای بسیاری از بازیکنان، نگه داشتن تمرکز در طول بازی یک چالش بزرگ است. استفاده از تکنیکهایی مثل تکرار کلمات یا حرکات خاص میتواند ذهن را در لحظه نگه دارد. تمرین توجهآگاهی موجب میشود ذهن بازیکن کمتر دچار نوسان شود. بازیکن باید یاد بگیرد ذهنش را آموزش دهد تا واکنشهای احساسی را کنترل کند. هرگونه حواسپرتی، کاهش عملکرد را در پی دارد. تصویرسازی موفقیت پیش از مسابقه نیز تمرکز را بالا میبرد. تمرینات روانی باید جزو برنامه روزانه باشند. تمرکز مهارتی است که با تمرین رشد میکند. حضور ذهن یعنی تسلط بر لحظه.
4. بازنویسی گفتوگوهای ذهنی منفی
در برابر فشارهای روانی، ذهن ممکن است به سمت افکار بازدارنده گرایش پیدا کند. با تمرین، این افکار میتوانند بازنویسی شوند. جملههای منفی باید با افکار واقعگرایانه و مثبت جایگزین شوند. زبان بدن و افکار درونی با هم ارتباط دارند. ژستهای باز و قدرتمند بر باورهای ذهنی اثر میگذارند. روانشناسی ورزشی در این مسیر نقش مهمی دارد. استفاده از جملات تاکیدی در طول تمرین مفید است. بازیکن باید مراقب زبان خود درونیاش باشد. با ذهن منفی نمیتوان عملکرد مثبت داشت. ذهن باید آموزش ببیند که چگونه با خود صحبت کند.