شکل و ساختار زمین بیسبال
زمین بازی بیسبال به شکل یک لوزی بزرگ طراحی شده است. چهار پایگاه با فاصله مساوی در گوشههای آن قرار دارد. این پایگاهها مسیر حرکت بازیکنان برای کسب امتیاز هستند. دو بخش کلی زمین شامل “infield” (داخل میدان) و “outfield” (بیرون میدان) است. تپهای در وسط زمین برای پرتابکننده در نظر گرفته شده. اطراف این تپه، مناطق خاصی مانند جایگاه ضربهزننده تعریف شدهاند. خطهایی به نام “foul lines” مرز توپهای معتبر و نامعتبر را مشخص میکنند. موقعیت زمین نقش مهمی در تعیین سبک بازی دارد. اندازه استاندارد زمین رعایت قوانین را سادهتر میکند.
۲. نقش اعضای تیمها
هر تیم بیسبال ۹ بازیکن دارد. در یک زمان، یکی از تیمها مهاجم است و دیگری مدافع. تیم مهاجم با زدن توپ و دویدن پایگاهها دنبال امتیاز است. تیم مدافع با مهار توپ و حذف بازیکنان مانع میشود. جایگاههای بازیکنان شامل پرتابکننده، گیرنده و مدافعان مختلف است. بعد از هر نیمدور، تیمها جای خود را عوض میکنند. هدف اصلی تیم مدافع حذف سه بازیکن است. بازیکنان باید نقشهای خود را با دقت اجرا کنند. ترکیب تیمی قوی شانس پیروزی را افزایش میدهد.
۳. چگونگی کسب امتیاز
بازیکنان با عبور از هر چهار پایگاه امتیاز میگیرند. برای این کار باید ابتدا توپ را با چوب بزنند. همتیمیها میتوانند با ضربات خود به پیشرفت او کمک کنند. اگر دفاع توپ را زودتر بگیرد، بازیکن حذف میشود. ضربات خاصی مثل "هوم ران" امتیاز بالایی دارند. چندین بازیکن میتوانند با یک ضربه وارد خانه شوند. دوندگی هوشمندانه بین پایگاهها اهمیت دارد. امتیازگیری نیازمند برنامهریزی دقیق است. در پایان بازی تیم با امتیاز بیشتر برنده است.
۴. شرایط حذف بازیکنان
روشهای مختلفی برای حذف وجود دارد. سه اشتباه در ضربهزنی باعث “strikeout” میشود. گرفتن توپ قبل از زمین خوردن نیز بازیکن را حذف میکند. تماس بازیکن دفاع با توپ و پایگاه قبل از رسیدن حریف حذف ایجاد میکند. توپ خارج از خطهای بازی، خطا محسوب میشود. اگر پرتابکننده چهار بار خطا کند، بازیکن مهاجم بدون ضربه به پایگاه میرود. بازیکنان در میان دو پایگاه ممکن است گیر بیفتند. هر نوبت با حذف سه بازیکن پایان مییابد. دفاع قوی میتواند جریان بازی را عوض کند.