بازیهای اولیه با توپ در اروپا
پیشینه بیسبال را میتوان در بازیهای سنتی اروپایی یافت. در قرون وسطی، مردم با توپ و چوب بازیهایی مشابه انجام میدادند. "راندِرز" در انگلستان نمونهای بارز از این ورزشهاست. هدف این بازیها معمولاً ضربه به توپ و دویدن بین نقاط مختلف زمین بود. با مهاجرت اروپاییان، این بازیها به آمریکا منتقل شدند. در سرزمینهای جدید، بازیها دستخوش تغییراتی شدند. از اواخر قرن ۱۸، واژه "بیسبال" وارد منابع نوشتاری شد. این زمان را میتوان آغاز تحول تدریجی بازی دانست. بیسبال بهمرور از یک سرگرمی بومی به ورزشی ساختاریافته تبدیل شد.
2. پایهگذاری ساختار مدرن بیسبال
در قرن نوزدهم، بازی بیسبال شکل و قوانین روشنی به خود گرفت. این قوانین به ایجاد رقابت منظم و تیمهای ثابت کمک کرد. الکساندر کارترایت از بنیانگذاران مهم این ساختار بود. وی طراحی زمین، تعداد بازیکنان و قواعد اصلی را تنظیم کرد. این ساختار باعث پیشرفت چشمگیر بازی شد. تیمهایی مانند نیویورک ناینباکز از اولین گروههایی بودند که طبق این مقررات بازی کردند. با گذر زمان، لیگهای حرفهای راهاندازی شدند. مهمترین آنها لیگ ملی بود که در سال ۱۸۷۶ بنیانگذاری شد. این تحول، بیسبال را وارد مرحلهای جدیتر کرد.
3. محبوبیت گسترده بیسبال در قرن بیستم
در آغاز قرن بیستم، بیسبال در آمریکا به شهرتی عظیم رسید. بازیکنانی چون بیب روث به قهرمانان ملی تبدیل شدند. حضور تماشاگران در استادیومها به شکل گستردهای افزایش یافت. رسانهها نیز نقشی اساسی در افزایش شهرت این ورزش داشتند. رقابتهای فصلی و مسابقات قهرمانی بر هیجان بازی افزودند. برخی تیمها در این دوران به اسطورههای ورزشی بدل شدند. پوشش گسترده خبری بیسبال را به خانه مردم آورد. مسابقات جهانی نقطه اوج فصلهای ورزشی بودند. این دوره را دوران طلایی بیسبال مینامند.
4. تغییرات اجتماعی از دل زمین بازی
بیسبال صرفاً یک بازی نبود بلکه با مسائل اجتماعی همراه شد. تبعیض نژادی در گذشته مانع از حضور بازیکنان سیاهپوست در لیگهای اصلی بود. با ورود جکی رابینسون در ۱۹۴۷ این تابو شکسته شد. او به نماد مبارزه با تبعیض در ورزش تبدیل شد. حضور او راه را برای دیگر بازیکنان هموار کرد. لیگهای جداگانه برای سیاهپوستان به مرور کنار گذاشته شدند. بیسبال نقش مهمی در تغییرات اجتماعی ایفا کرد. در دوران جنگ نیز روحیه ملی با بیسبال تقویت شد. تاریخ این ورزش آینهای از تحولات جامعه است.