بررسی آمادگی جسمی پیش از شروع تمرین
هر برنامه تمرینی موفق، با شناخت دقیق از شرایط جسمی آغاز میشود. تعیین وضعیت فعلی عضلات، مفاصل و سیستم قلبی مهم است. این اطلاعات مبنای برنامهریزی اصولی خواهد بود. در صورت ناآشنایی با تمرینات، کمک گرفتن از متخصص توصیه میشود. با انجام تستهای ساده میتوان ارزیابی مناسبی داشت. خودآزمایی دقیق مانع بروز آسیب در تمرینات سنگین میشود. آگاهی از سطح آمادگی، پایه اصلی موفقیت است. بدون شناخت، تمرین بیهدف خواهد بود. مسیر درست با شناخت آغاز میشود.
۲. انتخاب شدت تمرین براساس هدف فردی
هدف شما مسیر تمرینیتان را تعیین میکند. تمرینات چربیسوز با تمرینات قدرتی تفاوت دارند. شدت تمرین باید متناسب با این تفاوتها انتخاب شود. استفاده از شاخصهایی مانند ضربان قلب و حس درونی مفید است. تمرین بیهدف انگیزه را از بین میبرد. هر مرحله از تمرین باید در جهت هدف مشخص باشد. تمرینات سنگین نباید بدون آمادگی اجرا شوند. تنظیم شدت بهدرستی از اتلاف وقت جلوگیری میکند. هدف روشن، تمرین را هدفمند میسازد.
۳. نقش تغذیه در تمرینات فشرده
بدون تغذیه مناسب، حتی بهترین تمرینات نیز نتیجه مطلوبی نمیدهند. پروتئینها، کربوهیدراتها و چربیها هرکدام نقش خاصی دارند. انرژی لازم برای تمرین باید از تغذیه تأمین شود. افت انرژی، نشانه کمبود تغذیه است. رژیم غذایی باید بر اساس شدت تمرین طراحی شود. استفاده از مکمل در صورت لزوم، میتواند عملکرد را بهبود بخشد. اما نباید جایگزین وعدههای اصلی شود. نوشیدن آب کافی عملکرد عضلات را حفظ میکند. تغذیه درست همراه با تمرین پیشرفت را تضمین میکند.
۴. توجه به بازخورد بدن نسبت به تمرین
بدن همیشه اطلاعات درستی درباره وضعیت شما میدهد. اگر بعد تمرین انرژی دارید، در مسیر درست هستید. درد بیشازحد یا بیخوابی نشاندهنده شدت نامناسب تمرین است. احساس خستگی دائمی باید جدی گرفته شود. تمرین نباید به بهای از بین رفتن سلامتی باشد. تمرین سبک نیز رشد به همراه ندارد. بررسی مستمر واکنش بدن به تمرین ضروری است. گاهی لازم است شدت تمرین کاهش یابد. گوش دادن به بدن، مسیر شما را بهینه میکند.