آماده‌سازی عضلات در بدنسازی قبل از شروع فعالیت
افزایش فعالیت قلبی
حرکات هوازی سبک باعث بالا رفتن ضربان قلب و جریان خون می‌شوند. بدن با این روش برای فعالیت‌های شدیدتر آماده می‌شود. این فعالیت‌ها شامل حرکاتی مثل دو نرم، پروانه یا بالا زانو هستند. در این مرحله، دمای داخلی بدن افزایش می‌یابد. مفاصل روان‌تر حرکت می‌کنند و اکسیژن‌رسانی بهتر انجام می‌شود. این کار از گرفتگی یا آسیب جلوگیری می‌کند. مرحله‌ای که نباید حذف شود. برای هر تمرین، ۵ تا ۱۰ دقیقه کفایت دارد. شروع خوب، نتیجه تمرین را بهتر می‌کند.
2. پیش‌تمرین عضلات خاص
فعال‌سازی عضلات پیش از شروع تمرین باعث بهبود عملکرد آن‌ها می‌شود. انجام چند حرکت با شدت پایین کمک می‌کند مسیرهای عصبی فعال شوند. عضلات به اجرای حرکات اصلی عادت می‌کنند. می‌توان از وزنه‌های سبک یا باندهای مقاومتی استفاده کرد. حرکات باید مشابه تمرین اصلی باشند. هدف فعال کردن عضله بدون ایجاد خستگی است. این کار باعث کاهش استفاده از عضلات جبرانی می‌شود. ذهن بهتر فرمان می‌دهد و عضلات دقیق‌تر عمل می‌کنند. حرکات باید با تمرکز انجام شوند.
3. کشش به سبک متحرک
کشش دینامیک به بهبود انعطاف و حرکت کمک می‌کند. در این روش بدن درگیر و در حال حرکت است. عضلات و مفاصل در دامنه حرکتی طبیعی‌شان کشیده می‌شوند. مانند چرخش تنه، لانج همراه با بازو یا بالا آوردن زانو. این حرکات باید کنترل‌شده و بدون شتاب باشند. تمرین به شکل روان و هماهنگ با تنفس انجام شود. بهتر است کشش‌ها مرتبط با گروه‌های عضلانی تمرین باشند. این روش باعث عملکرد بهتر در تمرین اصلی می‌شود. از آسیب جلوگیری کرده و حرکت را آزادتر می‌کند.
4. تحریک سیستم عصبی
برای واکنش سریع‌تر در تمرین، سیستم عصبی باید آماده باشد. تمریناتی با شدت کم ولی سرعت بالا مناسب هستند. این حرکات مثل پرش عمودی یا هل دادن سبک‌اند. فرمان عصبی سریع‌تر منتقل می‌شود. عضلات با دقت بیشتری واکنش نشان می‌دهند. تکرار این حرکات مغز را آماده پاسخ‌گویی سریع می‌کند. باید از حرکات سنگین پرهیز کرد. اجرای دقیق مهم‌تر از فشار زیاد است. این بخش نقش مهمی در عملکرد فنی دارد.
