انتخاب تمرین هوازی دلخواه و پایدار
تمرینی که از آن لذت میبرید، احتمال تداوم بیشتری دارد. فعالیتی را برگزینید که هم از نظر فیزیکی و هم روانی با شما سازگار باشد. تمریناتی مثل رقص، پیلاتس، دویدن و یا تردمیل میتوانند گزینههای خوبی باشند. لذت از تمرین، مانع از ترک آن در بلندمدت میشود. اگر تمرین به اجبار باشد، بعد از مدتی رها خواهد شد. تمرین باید در چارچوب توان بدنی شما باشد. میتوانید با دوستان تمرین کنید تا انگیزه بیشتری داشته باشید. مهم این است که تمرین را به بخشی از سبک زندگیتان تبدیل کنید. تنوع در تمرین، شور و اشتیاق را حفظ میکند.
2. هدفگذاری کاربردی و انگیزشی
تمرین زمانی موثر است که با هدف مشخصی انجام شود. این هدف میتواند کاهش وزن یا بهبود قلب باشد. بدون هدف، مسیر تمرین بیبرنامه و غیرکارآمد خواهد بود. اهداف باید واقعبینانه، قابلسنجش و محدود به زمان باشند. نوشتن هدفها روی کاغذ انگیزه را افزایش میدهد. بهتر است در پایان هر هفته پیشرفت را بررسی کنید. این کار حس موفقیت ایجاد میکند و روحیه را تقویت میکند. اهداف روزانه هم کمک زیادی در حفظ نظم دارند. با داشتن هدف، تمرین به بخشی از زندگی هدفمند شما تبدیل میشود.
3. ضرورت گرم کردن اصولی
قبل از شروع تمرینات اصلی، باید بدن را آماده کرد. حرکات کششی و نرمشی کمک میکنند تا بدن از حالت استراحت خارج شود. گرم کردن جلوی آسیبهای ناگهانی عضلانی را میگیرد. این مرحله به افزایش دامنه حرکتی مفاصل کمک میکند. از حرکات عمومی برای گرم شدن کل بدن استفاده کنید. شدت گرم کردن باید متوسط باشد، نه شدید. برای شروع میتوانید ۵ تا ۷ دقیقه وقت بگذارید. این آمادهسازی تاثیر مستقیمی بر عملکرد بعدی دارد. بدن گرم شده بهتر واکنش نشان میدهد.
4. تنظیم هوشمندانه شدت تمرین
نباید با شدت بالا تمرین را آغاز کرد. بدن نیاز به عادت کردن دارد. تمرین مؤثر باید با شدت متوسط و مدت کافی انجام شود. استفاده از ابزارهایی برای سنجش ضربان قلب توصیه میشود. تمرین سنگین و ناگهانی باعث درد و آسیب خواهد شد. بهتر است شدت تمرین به تدریج افزایش یابد. تمرین کوتاه اما منظم موثرتر از تمرین پراکنده است. زمان استاندارد برای تمرین هوازی بین ۲۰ تا ۶۰ دقیقه است. به نشانههای بدن مثل سرگیجه یا کوفتگی توجه کنید.