نگهداشتن حالت طبیعی ستون فقرات
وقتی روی اسب مینشینید، باید بدنتان حالت طبیعی داشته باشد. ستون فقرات صاف و شانهها در یک راستا با لگن قرار بگیرند. خم شدن به طرفین یا به جلو، تعادل شما را مختل میکند. سر را بالا نگه دارید و به افق نگاه کنید. گردن نباید کشیده یا جمع شود. سفتی ملایم در ناحیه شکم و کمر تعادل را بهتر میکند. بدون وضعیت مناسب، حرکات اسب را حس نخواهید کرد. هماهنگی بدنی باعث فرمانپذیری بهتر اسب میشود. درک این موضوع، نخستین گام در سوارکاری اصولی است.
2. فرم درست قرارگیری پاها
پاها نقش مهمی در ارتباط با اسب دارند. پاشنهها باید پایینتر از انگشتان باشند. پاها نزدیک بدن اسب قرار بگیرند، نه باز یا جمع. فشاری نباید به زانو وارد شود. کف پا روی رکاب باشد، بدون اینکه به آن فشار دهید. انگشتان رو به جلو، نشاندهنده جایگیری درست هستند. با پا میتوان فرمانهای مختلفی را منتقل کرد. تعادل بین دو پا ضروری است. حرکتهای ناگهانی پا باعث سردرگمی اسب میشود. ثبات پاها به پایداری سوار کمک میکند.
3. تسلط بر افسار و نحوه گرفتن آن
افسار باید با ظرافت نگهداشته شود. دستها نزدیک به بدن و در امتداد آرنج قرار بگیرند. سطح قرارگیری آنها کمی بالاتر از زین باشد. کشیدن ناگهانی افسار، باعث ناراحتی اسب میشود. دستها باید انعطافپذیر و در هماهنگی با بدن باشند. آرنجها را کمی خم کنید و نزدیک نگه دارید. کنترل افسار، ابزار ارتباط اصلی سوار با اسب است. حرکت دست باید نرم و موزون باشد. قدرت و دقت همزمان در این بخش لازم است.
4. تسلط بر مرکز بدن
قرارگیری مرکز ثقل درست، به حفظ تعادل کمک میکند. بدن نباید به جلو یا عقب متمایل شود. لگن باید با حرکت گام اسب هماهنگ باشد. حرکت خلاف جهت اسب، تعادل را بر هم میزند. احساس حرکت از مرکز بدن، نشانه مهارت است. تمرکز روی نقطه میانی بدن باعث تعامل بهتر میشود. فیلمبرداری از سواری میتواند به درک این مسئله کمک کند. مرکز بدن باید در هماهنگی با حرکت اسب باشد. این هماهنگی نیاز به تمرین و دقت دارد.