استراتژی سرویس (سرویس هدفمند):
در والیبال، سرویس یک فرصت مهم برای گرفتن امتیاز مستقیم یا ایجاد اختلال در برنامهریزی تیم مقابل است. بازیکنان با هدفگیری دقیق، میتوانند به مناطق ضعیف حریف سرویس بزنند. سرویسهای تند، چرخشی یا شناور بسته به وضعیت تیم مقابل انتخاب میشوند. یکی از رایجترین تاکتیکها، سرویس به سمت بازیکن ضعیف در دریافت است. این کار باعث کاهش کیفیت پاس اول و در نتیجه اختلال در حمله تیم مقابل میشود. سرویس به فضای بین دو دریافتکننده هم میتواند مؤثر باشد. بازیکن سرویسزن باید از زوایای مختلف زمین استفاده کند. برنامهریزی تیمی در سرویس زدن باعث سردرگمی حریف خواهد شد. شناخت بازیکنان دریافتکننده تیم مقابل، کلید اجرای این استراتژی است.
2. چیدمان دفاعی (بلاکینگ هوشمند):
بلاک یا سد دفاعی، یکی از راههای مؤثر برای جلوگیری از امتیاز گرفتن حریف است. بلاک انفرادی یا دو نفره بر اساس وضعیت حمله تیم مقابل انتخاب میشود. بازیکنان باید در لحظه مناسب پرش کنند و دستان خود را بهدرستی بالای تور قرار دهند. یکی از تاکتیکهای دفاعی رایج، خواندن حرکات پاسور برای پیشبینی محل حمله است. تنظیم فاصله بین بازیکنان بلاککننده اهمیت بالایی دارد. همچنین پوشش پشت بلاک هم ضروری است تا توپهای برگشتی جمعآوری شود. آنالیز حملههای تیم مقابل کمک بزرگی به موقعیتگیری صحیح میکند. بلاک نرم برای کند کردن توپ نیز در برخی شرایط مناسبتر از بلاک سخت است. تیمهای حرفهای معمولاً تمرینات ویژهای برای هماهنگی دفاعی دارند.
3. استراتژی حمله (تنوع در اسپک زدن):
تنوع در حمله، یکی از رمزهای موفقیت تیمهای حرفهای است. بازیکنان باید توانایی ضربهزدن از زوایای مختلف و با قدرتهای متفاوت را داشته باشند. استفاده از اسپکهای سریع، ضربات نرم، اسپیندار و حتی لوپ، در موقعیتهای گوناگون مؤثر است. ارتباط موثر بین پاسور و مهاجم، پایه حمله موفق است. پاسهای بلند، کوتاه یا ترکیبی بسته به دفاع حریف تنظیم میشود. مهاجمان باید نقاط ضعف بلاک حریف را شناسایی کنند. حملات از جناحین یا عقب زمین باعث غیرقابلپیشبینی شدن حمله میشود. بازیکنانی که توانایی حمله با هر دو دست دارند، انعطاف بیشتری در اجرای تاکتیک دارند. جایگیری سریع پس از اسپک نیز بخشی از این استراتژی محسوب میشود.
4. تاکتیک چرخش بازیکنان (جابجایی هدفمند):
در والیبال، چرخش بازیکنان بعد از گرفتن امتیاز یا هنگام سرویس تیم مقابل انجام میشود. این چرخش باید به گونهای طراحی شود که قویترین بازیکنان در موقعیتهای کلیدی قرار بگیرند. پاسور معمولاً باید همیشه نزدیک به توپ و در مرکز بازی باشد. بعضی تیمها با جابجاییهای تاکتیکی، بازیکنان حملهور را به مناطق مؤثر میرسانند. بازیکنان عقب نیز باید آماده دفاع و حمله از عمق زمین باشند. استفاده از لیبرو در موقعیتهای دفاعی کمک زیادی به حفظ توپ میکند. مربیان باید چرخشها را طوری برنامهریزی کنند که در هر لحظه، ترکیب کارآمدی از حمله و دفاع در زمین حضور داشته باشد. این تاکتیکها باید تمرین شوند تا با هماهنگی اجرا گردند. بهرهبرداری صحیح از قانون چرخش یکی از فاکتورهای برتری است.
5. پوشش و پشتیبانی تیمی (همکاری و انسجام):
پوشش در والیبال یعنی بازیکنان همدیگر را در موقعیتهای خطرناک حمایت کنند. مثلاً وقتی مهاجم اسپک میزند، بازیکنان دیگر باید برای برگشت احتمالی توپ آماده باشند. این کار نیاز به هماهنگی دقیق دارد. بازیکنان باید فضای زمین را در ذهن تقسیم کرده باشند و بدانند هرکدام در کدام منطقه مسئولیت دارند. همکاری بین خطوط جلو و عقب زمین بسیار اهمیت دارد. تاکتیک "پوشش متقابل" یعنی بازیکنان پس از زدن توپ به سرعت منطقه همتیمی را پوشش دهند. همچنین لیبرو باید فرماندهی دفاع را برعهده گیرد و نقاط کور را پوشش دهد. پشتیبانی صحیح، جلوی امتیازگیری حریف را میگیرد. انسجام تیمی باعث افزایش اعتمادبهنفس بازیکنان میشود. این موضوع از نظر روانی نیز تأثیرگذار است.