تکنیک شخصی سازی شده در هنرهای رزمی
شناخت دقیق توانایی‌های جسمی و روانی، نخستین گام در مسیر رزمی است. هر شخص ویژگی‌های خاص خود را دارد که باید به دقت بررسی شوند. بعضی افراد در ضربات قدرتی موفق‌ترند و برخی در دفاع و جاخالی. شناخت این ویژگی‌ها کمک می‌کند تمرینات هدفمندتر باشند. بررسی نقاط ضعف نیز به طراحی تمرینات اصلاحی کمک می‌کند. تحلیل شخصی منظم، مسیر پیشرفت را هموار می‌سازد. این شناخت باید توسط خود فرد و با کمک مربی انجام گیرد. با این روش، هر رزمی‌کار مسیر خاص خود را در پیش می‌گیرد. تفاوت‌ها در تکنیک‌ها از همین تفاوت‌های فردی آغاز می‌شوند.
۲. سبک رزمی باید مثل لباس، بر تن هر فرد بنشیند. برای یک فرد آرام و متمرکز، سبک‌های دفاعی مؤثرتر است. شخص پرانرژی ممکن است با سبک‌های تهاجمی بهتر ارتباط برقرار کند. سبک مناسب باید با فیزیولوژی و روان فرد هماهنگ باشد. انتخاب درست، انگیزه تمرین را افزایش می‌دهد. مربی‌ها می‌توانند گزینه‌های مناسب را پیشنهاد دهند. اما آزمون سبک‌ها نیز بخشی از شناخت است. نباید فقط از روی شهرت یا مد سبک خاصی را انتخاب کرد. هماهنگی بین سبک و شخصیت، نتیجه را متحول می‌کند.
۳. اجرای تکنیک‌ها باید انعکاسی از طبیعت فرد باشد. رزمی‌کار با آزمون روش‌های مختلف، فرم مناسب خود را پیدا می‌کند. یک تکنیک ممکن است با اندکی تغییر برای یک فرد بسیار مؤثرتر باشد. تکرار زیاد همراه با تفکر، اساس اصلاح تکنیک‌هاست. باید حس درستی از بدن خود داشت تا بتوان آن را هدایت کرد. استفاده از آینه، فیلم‌برداری یا بازخورد هم‌تمرینی‌ها کمک‌کننده است. اصلاح تکنیک‌ها زمان‌بر است اما بسیار مؤثر. این فرآیند به خودشناسی بیشتر منجر می‌شود. تکنیک زمانی قدرتمند می‌شود که شخصی‌سازی شده باشد.
۴. سبک رزمی شخصی فقط با تمرین زیاد و تجربه حاصل می‌شود. مرور مبارزات گذشته و نتیجه‌گیری از آن‌ها بسیار مهم است. رزمی‌کار آگاه می‌داند چه چیزی برایش بهتر جواب می‌دهد. سبک شخصی می‌تواند برگرفته از چند سبک متفاوت باشد. مهم‌ترین ویژگی آن، تطابق کامل با ذهن و بدن فرد است. چنین سبکی ماندگار و قابل انتقال به نسل بعدی است. ایجاد سبک شخصی نشانه بلوغ فنی و فکری است. گاهی سبک‌های جدید از دل همین تجربه‌ها متولد می‌شوند. فرد با سبک شخصی، اثری ماندگار از خود بر جا می‌گذارد.
۵. ذهن‌آگاهی مکمل فیزیکی‌ترین بخش‌های هنر رزمی است. تکنیک بدون حضور ذهن، ناقص و ضعیف است. تمرکز ذهنی کمک می‌کند تا واکنش‌ها سریع‌تر و بهتر باشند. تمرینات تنفسی و مراقبه به افزایش تمرکز کمک می‌کنند. وقتی ذهن با تکنیک هماهنگ باشد، عملکرد بسیار بالا می‌رود. ذهن‌آگاهی همچنین استرس را در مبارزه کاهش می‌دهد. این موضوع در شرایط واقعی مبارزه بسیار حیاتی است. ذهن آرام، بدن را هوشمندانه هدایت می‌کند. در نهایت این هماهنگی، یک رزمی‌کار را از بقیه متمایز می‌کند.
